Klootschießen
Das Klootschießen ist im Vergleich zum Boßeln viele Jahrhunderte älter.
Schnelligkeit, Kraft und Konzentration sind Voraussetzung für den, der diese
schwierige leichtathletische Wurftechnik beherrschen möchte. An der gesamten
friesischen Nordseeküste, in Irland, Nordirland und Holland wird das Klootschießen
heute als Leistungssport betrieben. Aber auch im Norden Italiens gibt es eine
Region, in der das Klootschießen heimisch ist. Es kann als Mannschafts- oder als
Einzelwettbewerb angesetzt werden. Ziel jedes einzelnen Werfers ist es, den
Flüchterkloot möglichst weit zu werfen.
Klootscheeten, wat is dat?
Plattdeutsche Betrachtung von Arno Oldendörp
„Gegen Ollnbörger Land, denn is wat los!“
Klootscheeten, dat is `n Spill, dat hört to de ollsten, de `t up de wiede Welt gifft.
Togang kamen ist dat, so worrt der seggt, as de oll Römers sück averall breet maakt
un `n heel grooten Deel van de Welt unner hör Fuchtel harrn. Mit dat Klootscheeten
is dat neet man so, nä, wenn een dat rechtschapen dohn will, denn hört der all wat
to: Dat mutt heel fell gahn, dor mutt örnlich Puh achter sitten, dor mutt duchtig bi
uppaßt un denn ook noch heel good bi küürt worrn, anners kann `n bi dit Spill nix
worrn uno ok nix winnen. Averall, wor an de Nordsee freeske Lannen liggen, man
ook in Holland, in Irland un in Noordirland, worrt dat Spill bedräven. Un averall geiht
dat der denn um, well `t woll an `n besten kann. Neet bloot in de eegen Kuntrei is dat
so: Dat geiht smals Land tägen Land und sogar noch dorum, well Klootscheeterbaas
van heel Europa worrn deiht. Hier bi uns, wor sück de Klootscheeters van de Eems
hento de Weser to de „Freeske Klootscheeter-Verband“ tosamenfunnen hemmen,
sünt se Jahr för Jahr naar drum to dohn, well woll Baas in de enkelde Kreisen, in de
Lannen un in de Verband worrt. Bisünners hoch geiht dat der her, wenn elker Jahr to
Winterstied de Jungen und de Junioren van de Klootscheeters – un all twee Jahr de
Mannlü– van `t Ollnbörger Land und van Ostfreesland mal dor un mal hier binanner
kamen to de groote Wettstriet in `t free Feld. Junge, denn is wat los! Dor worrt
nümmst bi kolt, un wenn `t ook Backsteenen früst. De Klooten (dat sünt Kugels), mit
de in de verscheeden Lannen up Sportplatzen of aver Feld schmäten worrt, sünt woll
verscheeden groot un hemmen ook verscheeden Gewicht. Man averall kummt dat
bloot dorup an, dat de Klootscheeter sein Kloot so wiet dör de Lücht flüchten deiht,
as `t man eets geiht. Bi `t Mäten gellt denn de Stä, wor de Kloot to allererst wär up de
Grund fallen is. De heele Künst an sück is `n fellen Anloop un denn springen. Man bi
`t Springen mutt sück de Klootscheeter na d` Siet dreihn, wort dorbi van sülms
breedbeenig, maakt togliek `n düchtigen Rundumschlag mit sien Arm un lett denn de
Kloot ut de Hand su usen. Dat mutt heel glatt un sünner Stuuk een in d` anner
avergahn, wenn `t `n wieden Flücht gäben sall.
Arno Oldendörp